Arkady Wrocławskie

Otwarte 28 kwietnia 2007 roku Arkady Wrocławskie to jedna z największych komercyjnych inwestycji ostatnich lat we Wrocławiu, 650-tysięcznym, dynamicznie rozwijającym się mieście leżącym w południowozachodniej części Polski. Budynek zlokalizowano w bardzo atrakcyjnym miejscu: blisko centrum, na zakończeniu ulicy Świdnickiej będącej najważniejszą osią urbanistyczną śródmieścia. Kontekst obiektu nie jest i nie będzie łatwy: Arkady mimowolnie stały się pierwszym etapem gigantycznych inwestycji w tej części miasta, które prowadzone będą przez szereg krajowych i międzynarodowych firm. Mają one w przyszłości stworzyć jedno z najważniejszych wrocławskich miejsc pracy, handlu, rozrywki oraz miejsca do mieszkania. Władze miasta pozwoliły na budowanie w tej okolicy w dużej ilości i wysoko w górę, czego rezultatem, jak nietrudno się domyślić, będzie szereg wysokich i bardzo wysokich budynków stojących blisko siebie. Właściciele i architekci Arkad musieli wziąć pod uwagę tę niedaleką perspektywę w swoim planowaniu, budując obiekt, który w przyszłości nie zostanie przytłoczony przez sąsiadów.   Już same dane liczbowe świadczą o wielkości Arkad.

Na działce o powierzchni 17.5 Tyś. m2, powstało prawie 100 tyś. m2 kompleksu handlowo-biurowo-usługowego z parkingiem wielopoziomowym i całą potrzebną infrastrukturą techniczną. 30 Tyś. m2 to powierzchnia handlowa z około 130 sklepami, 5 tyś. m2 to zespół 10 sal kinowych wyposażonych w 2874 krzesła. Ponad 9 tyś. m2 zajmuje biurowiec, w którym przestrzeń wynajęło szereg firm polskich i zagranicznych (włączając w to samego inwestora), a usytuowany na siedmiu poziomach parking to 1100 miejsc postojowych. Swoją ogromną kubaturą Arkady Wrocławskie wypełniają niemalże cały kwartał śródmiejskiej zabudowy przyległy do hałaśliwych torów kolejowych. W sensie urbanistycznym, Arkady składają się z trzech elementów: wieżowca, cylindra i płaskiego prostopadłościanu rozpościerającego się na pozostałej części działki. O ile wieżowiec to 13 kondygnacji wyłącznie przestrzeni biurowej, tak prostopadłościan i cylinder to mieszanka pozostałych funkcji, które przez architektów nie zostały w wyraźny sposób zaznaczone: centrum handlowego, multipleksu i parkingu. W przestrzeni Wrocławia cylinder stanowi zakończenie osi biegnącej od rynku przy ul. Świdnickiej, wieżowiec z kolei zamyka widok od południowej strony miasta.  

PODWÓJNA ELEWACJA

To właśnie wieżowiec, z uwagi na swoje urbanistyczne usytuowanie, na zawartą we wnętrzu funkcję biurową i na południową ekspozycję został zaprojektowany ze zdecydowanie największą uwagą, w całości przy wykorzystaniu technologii Reynaers. Podwójna elewacja, jeszcze dość niespotykana w Polsce, pełni tutaj rolę bufora chroniącego budynek przed nadmiernym nasłonecznieniem i hałasem dobiegającym z ulicy. Polskie przepisy przeciwpożarowe uniemożliwiają wykonanie takiej elewacji jako jednego ciągu wentylacyjnego biegnącego przez całą wysokość budynku. W przypadku Arkad, elewacja podzielona została na kondygnacje, a te z kolei na niezależnie wentylowane prostokąty, szerokie na dwa moduły szkła. Na zewnątrz zastosowano tafle bezbarwnego szkła mocowane na wspornikach stalowych na bazie półstrukturalnego systemu CW 50-S.C. z podziałem na pół między kondygnacjami. Wewnątrz użyto typowej konstrukcji słupowo-ryglowej systemu CW 50, mocowanej między stropami i wypełnionej co drugi moduł oknami uchylnymi. Pomiędzy dwiema warstwami szkła umieszczono żaluzje systemowe. Dość dużym wyzwaniem dla wykonawcy było pofałdowanie elewacji, które ostatecznie rozwiązano w najprostszy z możliwych sposób: przy pomocy płaskich tafli szkła ułożonych pod różnymi kątami. Dzięki podwójnej elewacji i pofałdowaniu, wieżowiec stojący na ważnym wrocławskim skrzyżowaniu uzyskał specyficzną głębię i interesujący światłocień, stając się w ten sposób rodzajem współczesnej bramy do centrum.  

POZOSTAŁE FASADY

Pozostałe elewacje Arkad Wrocławskich są technicznie dużo prostsze. Wykorzystując z oferty Reynaers standardowy system słupowo-ryglowy CW 50, pozbawione są głębi południowej fasady wieżowca. Dla kontrastu, jego południowa elewacja jest po prostu ogromną, dwuwymiarową, pozbawioną otwieranych okien taflą bezbarwnego szkła ujętego w regularną siatkę wertykalnych i horyzontalnych podziałów. Elewacja zachodniej części Arkad, dużo niższej niż wieżowiec i chowająca za sobą funkcje handlowe i biurowe, jest skonstruowana podobnie. Dzięki zastosowaniu barwionego w masie i urozmaiconego sitodrukiem szkła, kilku zrobionym na zamówienie podłużnym witrynom na pierwszej kondygnacji, a także zastosowaniu w paru miejscach szklanych żaluzji zamocowanych przed właściwą fasadą – jest dużo ciekawsza i ma wyrazisty charakter. Podobna w wyglądzie jest także przeszklona część elewacji północnej, która oddziela wielopoziomową przestrzeń kompleksu kinowego od miasta, a w szczególności od torów kolejowych i hałasu przejeżdżających pociągów. Produkty Reynaers zastosowano również w dużej części budynku przeznaczonej na wielopoziomowy parking. Specjalnie zaprojektowane pionowe żaluzje aluminiowe o wysokości równej kondygnacji parkingu, wykonane zostały w kilku rodzajach wieloelementowych paneli, które po zainstalowaniu stworzyły wrażenie nieregularnego rytmu o kolorze ciemnego brązu, dopełniającego w ten sposób jednolitą tonację obiektu.